По шеесет години исполнети со триумфи, предизвици и незаборавни улоги, Мајкл Даглас заслужено се повлекува од светот на глумата. Сепак, тој не ја исклучи можноста повторно да игра улога во иднина...
По речиси шест децении во центарот на вниманието, два Оскари и низа култни улоги што дефинираа генерации, холивудската икона Мајкл Даглас (80) го објави своето повлекување од светот на глумата.
Тој ја сподели својата одлука со публиката на Меѓународниот филмски фестивал во Карлови Вари, симболично презентирајќи ја реставрираната верзија на филмот што му го промени животот, „Лет над кукавичкото гнездо“.
Неговата објава означува крај на една извонредна кариера и почеток на ново, потивко поглавје посветено на неговото семејство.
Даглас објасни дека неговата одлука не била ненадејна.
- Намерно не сум работам од 2022 година затоа што сфатив дека морам да престанам - изјави тој.
„Работев доста напорно речиси 60 години и не сакав да бидам еден од оние момци што се онесвестуваат и умираат на снимање“, додаде тој.
Иако не ја затвора вратата целосно, истакнувајќи дека би се вратил за „нешто посебно“, тој јасно стави до знаење дека нема намера повторно редовно да работи.
Наместо тоа, тој шармантно додаде дека сега е „среќен што игра сопруг“ на својата 25 години помлада сопруга, актерката Кетрин Зета-Џонс, која во моментов е многу зафатена. Оваа одлука доаѓа како природен чекор за човек кој преживеал рак, изградил филмска империја и сега сака да ужива во плодовите на својот труд.
Стана познат и како продуцент
Патот на Мајкл Даглас бил сè друго освен типичен. Иако е син на легендарниот Кирк Даглас, тој го изградил својот пат до врвот трпеливо и со визија што оди подалеку од само глума. Пред да стане глобално препознатливо актерско име, Даглас постигнал еден од најголемите продукциски успеси во историјата на Холивуд.
Неговиот татко, Кирк, со години се обидувал безуспешно да го адаптира романот на Кен Кизи „Лет над кукавичкото гнездо“ на екранот.
На крајот, тој ги предаде правата на својот син Мајкл, кој го продуцираше филмот во 1975 година. Режисер на филмот беше Милош Форман, а во главната улога Џек Николсон, филмот стана само втор во историјата што освои пет големи Оскари: најдобар филм, режисер, глумец, глумица и сценарио.
Му го донесе на Мајкл првиот Оскар, и тоа како продуцент. Неговите продуцентски инстинкти продолжија со хитови како „Кинескиот синдром“ (1979) и авантуристичката комедија „Лов на зелениот дијамант“ (1984).
Култни улоги
Паралелно со продукцијата, тој изгради и актерска кариера. Својот пробив го постигна во ТВ серијата „Улиците на Сан Франциско“ (1972–1976), но деценијата што го зацементираше како ѕвезда беа осумдесеттите години.
Неговата улога како бескрупулозниот финансиер Гордон Геко во филмот „Вол Стрит“ (1987) му донесе втор Оскар, овој пат за најдобар глумец, а неговата реплика „Алчноста е добра“ стана дел од популарната култура.
Истата година, тој го портретираше изневерувачкиот сопруг во психолошкиот трилер „Фатална привлечност“, а во 1990-тите продолжи да игра провокативни улоги во филмови како „Сурови страсти“ (1992), „Ден на лудило“ (1993) и „Експлозија“ (1994).
Даглас стана мајстор во портретирањето на морално сложени, несовршени, но харизматични антихерои.
Подоцнежната кариера му донесе преродба со улоги во филмовите „Сообраќај“ (2000) и „Златни момчиња“ (2000).
Тој освои Еми награда за неговата маестрална трансформација во пијанистот Либераче во „Мојот живот со Либераче“ (2013) на HBO, додека неговата улога како старечки тренер по глума во серијата на Netflix „Методот на Комински“ (2018–2021) му донесе Златен глобус.
Познат е на помладата публика како д-р Хенк Пим во суперхеројските филмови на Марвел за Ант-Мен.
Династијата Даглас
Семејството отсекогаш било центар на светот на Даглас. Пораснал со својот татко Кирк, мајката Дајана Дил и тројца браќа – Џоел, Питер и покојниот Ерик.
Од 2000 година е во брак со Кетрин Зета-Џонс, со која има син, Дилан, и ќерка, Карис. Од првиот брак со Диандра Лукер, има син, Камерон, кој му роди две внучиња.
Животот на Даглас беше обележан и со тешка борба со ракот на грлото во четврт стадиум, дијагностициран во 2010 година.
По интензивното лекување, тој објави дека болеста е во ремисија, а подоцна откри дека всушност станува збор за рак на јазикот, што првично го молчеше од страв од можни последици врз неговата кариера.
Покрај личните битки, Даглас е познат и како страствен хуманитарец и активист, а од 1998 година ја носи титулата Гласник за мир на ОН.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
