Администрацијата на Доналд Трамп објави дека Европа се соочува со „цивилизациско бришење“ во следните две децении како резултат на миграцијата и интеграцијата во ЕУ, наведувајќи во својот стратешки документ дека САД мора да „поттикнат отпор“ во рамките на континентот кон „тековната европска траекторија“.
Документот за политиката, кој експлицитно ја изразува поддршката на Вашингтон за патриотските десничарски европски партии, е претставен како „мапа на патот за да се обезбеди дека Америка останува најголемата и најуспешната нација во човечката историја и дом на слободата на Земјата“.
Сепак, Европа останува стратешки и културно витална за Соединетите Држави, се наведува во документот.
Целиот текст за Европа кој почнува од 25-тата страна до 27-тата страна од стратешкиот документ на САД е во продолжение:
В. Промовирање на европската величина
Американските претставници се навикнаа да размислуваат за европските проблеми во однос на недоволните воени трошоци и економската стагнација. Има вистина во ова, но вистинските проблеми на Европа се уште подлабоки.
Континентална Европа губи дел од глобалниот БДП - од 25 проценти во 1990 година на 14 проценти денес - делумно поради националните и транснационалните регулативи што ја поткопуваат креативноста и трудољубивоста.
Но, овој економски пад е засенет од реалната и поостра перспектива за цивилизациско бришење.
Поголемите проблеми со кои се соочува Европа вклучуваат активности на Европската Унија и други транснационални тела што ја поткопуваат политичката слобода и суверенитет, миграциските политики што го трансформираат континентот и создаваат конфликти, цензурата на слободата на говорот и потиснувањето на политичката опозиција, намалувањето на наталитетот и губењето на националните идентитети и самодовербата.
Доколку сегашните трендови продолжат, континентот ќе биде непрепознатлив за 20 години или помалку.
Како таков, далеку е од очигледно дали одредени европски земји ќе имаат економии и војски доволно силни за да останат сигурни сојузници. Многу од овие нации во моментов го удвојуваат својот сегашен пат. Сакаме Европа да остане европска, да ја врати својата цивилизациска самодоверба и да го напушти својот неуспешен фокус на регулаторно задушување.
Овој недостаток на самодоверба е најочигледен во односот на Европа со Русија.
Европските сојузници уживаат значителна предност во тврда моќ над Русија по речиси секоја мерка, освен во нуклеарното оружје.
Како резултат на војната на Русија во Украина, европските односи со Русија сега се длабоко ослабени, а многу Европејци ја сметаат Русија за егзистенцијална закана.
Управувањето со европските односи со Русија ќе бара значителен дипломатски ангажман на САД, како за повторно воспоставување услови за стратешка стабилност низ евроазиската копнена маса, така и за ублажување на ризикот од конфликт меѓу Русија и европските држави.
Основен интерес на Соединетите Американски Држави е да преговараат за брзо прекинување на непријателствата во Украина, со цел да се стабилизираат европските економии, да се спречи ненамерна ескалација или проширување на војната и да се воспостави стратешка стабилност со Русија, како и да се овозможи обнова на Украина по непријателствата за да се овозможи нејзиниот опстанок како одржлива држава.
Војната во Украина имаше перверзен ефект на зголемување на надворешната зависност на Европа, особено на Германија.
Денес, германските хемиски компании градат некои од најголемите светски погони за преработка во Кина, користејќи руски гас што не можат да го добијат дома.
Администрацијата на Трамп се наоѓа во конфликт со европските претставници кои имаат нереални очекувања за војната сместени во нестабилни малцински влади, од кои многу ги газат основните принципи на демократијата за да ја потиснат опозицијата.
Големо европско мнозинство сака мир, но таа желба не се преведува во политика, во голема мера поради субверзија на демократските процеси од страна на тие влади.
Ова е стратешки важно за Соединетите Држави токму затоа што европските држави не можат да се реформираат ако се заробени во политичка криза.
Сепак, Европа останува стратешки и културно витална за Соединетите Држави.
Трансатлантската трговија останува еден од столбовите на глобалната економија и на американскиот просперитет.
Европските сектори, од производството до технологијата до енергијата, остануваат меѓу најсилните во светот.
Европа е дом на врвни научни истражувања и водечки светски културни институции.
Не само што не можеме да си дозволиме да ја отпишуваме Европа - тоа би било самопоразувачко за она што оваа стратегија „има за цел да го постигне“.
Американската дипломатија треба да продолжи да се залага за вистинска демократија, слобода на изразување и непомирливо славење на индивидуалниот карактер и историја на европските нации.
Америка ги охрабрува своите политички сојузници во Европа да го промовираат ова оживување на духот, а растечкото влијание на патриотските европски партии навистина дава причина за голем оптимизам.
Нашата цел треба да биде да ѝ помогнеме на Европа да ја поправи својата сегашна траекторија. Ќе ни треба силна Европа за да ни помогне успешно да се натпреваруваме и да работи заедно со нас за да спречиме кој било противник да доминира во Европа.
Америка, разбирливо, е сентиментално поврзана со европскиот континент - и, се разбира, со Велика Британија и Ирска. Карактерот на овие земји е исто така стратешки важен затоа што сметаме на креативни, способни, самоуверени, демократски сојузници за да воспостават услови за стабилност и безбедност. Сакаме да работиме со сојузнички земји кои сакаат да ја вратат својата поранешна величина.
На долг рок, повеќе од веројатно е дека најдоцна за неколку децении, одредени членки на НАТО ќе станат мнозинство неевропски.
Како такви, отворено е прашање дали тие ќе го гледаат своето место во светот или својот сојуз со Соединетите Американски Држави на ист начин како оние што ја потпишаа повелбата на НАТО.
Нашата широка политика за Европа треба да даде приоритет на:
• Повторно воспоставување услови за стабилност во Европа и стратешка стабилност со Русија;
• Овозможување на Европа да застане на свои нозе и да функционира како група на здружени суверени нации, вклучително и преку преземање примарна одговорност за сопствената одбрана, без да биде доминирана од каква било непријателска сила;
• Негување отпор кон моменталната траекторија на Европа во рамките на европските нации;
• Отворање на европските пазари за американски стоки и услуги и обезбедување фер третман на американските работници и бизниси;
• Градење на здрави нации од Централна, Источна и Јужна Европа преку трговски врски, продажба на оружје, политичка соработка и културни и образовни размени;
• Крај на перцепцијата и спречување на реалноста на НАТО како постојано проширување на алијанса; и
• Охрабрување на Европа да преземе мерки за борба против преголемиот капацитет на меркантилизмот, технолошката кражба, сајбер шпионажата и другите непријателски економски практики.
ИЗВАДОЦИ
Поддршка за патриотските десничари
Документот од 33 страници, кој го содржи потпишаниот вовед од Трамп, наведува дека Европа е во економски пад, но нејзините „вистински проблеми се уште подлабоки“.
Меѓу нив, се издвојуваат „активностите на ЕУ што ја поткопуваат политичката слобода и суверенитет, миграциските политики што го трансформираат континентот, цензурата на слободата на говорот и потиснувањето на политичката опозиција... и губењето на националните идентитети“.
Погледот на светот „Америка на прво место“тврди дека неколку земји ризикуваат да станат „мнозински неевропски“ и дека Европа се соочува со „вистинска и остра перспектива за цивилизациско уништување“.
Во текстот се додава: „Ако продолжат сегашните трендови, континентот ќе биде непрепознатлив за 20 години или помалку“.
Затоа американската политика мора да вклучува „поттикнување на отпор кон сегашната европска траекторија во рамките на европските нации“ со „градење на здрави нации од Централна, Источна и Јужна Европа преку трговски врски, продажба на оружје, политичка соработка и културни и образовни размени“
Документот го нагласува јасното усогласување на администрацијата на Трамп со европските патриотски десничарски партии, чие „растечко влијание... дава причина за голем оптимизам“.
Критика на европската позиција за Украина
Додека Трамп се стреми кон крај на војната во Украина документот посочува на слабост кај Европејците.
И покрај нејзината „значајна предност во тврда моќ“, се наведува во него, многумина на континентот „ја сметаат Русија за егзистенцијална закана“.
Се нагласува дека „клучен интерес на САД е да преговара за брз прекин на непријателствата во Украина“, но дека Вашингтон „се наоѓа во конфликт со европските претставници кои имаат нереални очекувања за војна, сместени во нестабилни малцински влади, од кои многу ги газат основните принципи на демократијата за да ја потиснат опозицијата“.
Идеолошка позадина
И покрај острите критики, документот потврдува дека Европа останува „стратешки и културно витална“ за САД и дека на Америка „ѝ е потребна силна Европа“.
На крајот, се додава дека Вашингтон сака да „соработува со сојузничките земји кои сакаат да ја вратат својата поранешна величина“.
Остар одговор од Германија
Реагирајќи на објавувањето на документот, германскиот министер за надворешни работи Јохан Вадефул рече дека САД остануваат клучен безбедносен сојузник, но дека „прашањата за слободата на изразување или организацијата на нашите слободни општества“ не спаѓаат во таа категорија.
„Веруваме дека сме способни сами да разговараме за овие прашања во иднина и не ни требаат надворешни совети“, рече тој.
Што е американска стратегија?
1. Како американската „стратегија“ залута
За да се осигури дека Америка ќе остане најсилната, најбогатата, најмоќната и најуспешната земја во светот во наредните децении, на нашата земја ѝ е потребна кохерентна, фокусирана стратегија за тоа како комуницираме со светот. И за да го направиме тоа правилно, сите Американци треба да знаат што точно се обидуваме да направиме и зошто.
„Стратегијата“ е конкретен, реалистичен план што ја објаснува суштинската врска помеѓу целите и средствата: таа започнува од точна проценка на она што е посакувано и кои алатки се достапни или реално можат да се создадат за да се постигнат посакуваните резултати.
Стратегијата мора да оценува, сортира и да дава приоритет.
Не секоја земја, регион, прашање или кауза - колку и да се вредни - може да биде фокус на американската стратегија. Целта на надворешната политика е заштитата на основните национални интереси; тоа е единствениот фокус на оваа стратегија.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
