Многу е важно родителите да знаат дека децата кои се жртви на насилство на интернет, манипулација или злоупотреба сигурно ќе покажат промена во однесувањето, но дека тоа не мора да се манифестира со тоа што детето е претерано тажно, повлечено или со некои други негативни емоции, туку дека може да биде весело и радосно, изјави денес претседателот на Центарот за исчезнати и злоупотребени деца Игор Јуриќ.
Тој изјави за Танјуг дека постојат и позитивни и ризични промени, но и дека е потребно родителите да разговараат со своите деца.
„Понекогаш детето кое е жртва е толку весело, радосно, бидејќи предаторот ќе му даде подарок, ќе му испрати пари и слично, а детето ќе биде целосно воодушевено“, рече Јуриќ.
Тој исто така нагласи дека детето може да биде импресионирано од вниманието што го добива од некои луѓе на социјалните мрежи, особено ако се работи за луѓе со многу следбеници и кои се познати на јавноста.
„Во секој случај, детето на еден или друг начин покажува дека има проблем. Ако го познаваме нашето дете и ги знаеме неговите навики, ќе видиме промена. Сепак, најголемиот проблем е што често не ги познаваме нашите деца“, рече тој, додавајќи дека за да се запознае детето, мора да има континуирани разговори, не денес или за еден месец.
Според него, родителите мора да одвојат време секој ден да разговараат со своите деца, да ги прашаат како се, што прават, што се случува во училиште, со кого се допишуваат, но не само про форма, во стилот „Те прашав, но го гледам мојот телефон“.
„Родителите мора да се задлабочат во разговорот, мора да се посветат на него и активно да разговараат со детето, да го гледаат во очи, да кимаат со главата, да го прашуваат за работите за кои разговарале вчера, за да разбере детето дека родителите се таму и дека го следат она што го прави детето и дека се грижат за детето, неговата безбедност. Тогаш детето навистина ќе каже дали има некаква промена“, објасни Јуриќ.
Тој истакна дека родителите мора да бидат вклучени и во виртуелниот живот на детето.
„Како родител, имате обврска да се едуцирате, постојано да поминувате време со вашето дете, а тоа е всушност клучот за да бидете прв, а не петти приоритет на детето ако има проблем. Ова се постигнува преку постојана работа и напор, но и желба всушност да му се помогне на детето“, рече тој.
Тој изјави дека опасностите за децата се насекаде, но дека статистички, најголемиот предизвик е интернетот, бидејќи физичкиот контакт се случува и преку него.
„Родителите мора да се едуцираат себеси, бидејќи помина времето детето да стане силно и да го започне животот на тој начин. Многу е тешко да се справите со манипулацијата што ја користат предаторите денес“, истакна Јуриќ.
Според него, предаторите добро вежбале и работат на себе исто толку, па дури и повеќе, отколку ние, кои сакаме да ги заштитиме децата.
„Предаторите бараат начини да ја добијат довербата на детето на најоптимален и најдобар можен начин. Понекогаш е само уцена да се добие фотографија на интернет, а понекогаш е желба да се добијат фотографии и да се има директен контакт со детето. Понекогаш е и кривично дело и слично“, рече Јуриќ.
Тој истакна дека самите родители ги довеле своите деца во опасност затоа што не се доволно образовани и затоа што оставиле на текот на времето детето да порасне и ништо да не се случи, што, како што нагласи, е – лотарија.
Тој додаде дека анонимна анкета покажала дека родителите се само на петтото место за децата во однос на тоа кому би се обратиле за помош доколку имаат проблем.
„Тоа е она на што треба да се работи, бидејќи ако детето, кога има проблем, прво ќе се обиде само да го реши, ако види дека не може, тогаш ќе го повика својот пријател, кум, тетка, а ако ни тоа не помогне, тогаш ќе се обрати кај наставник или полицаец, а родителот е на петтото место. Ова значи дека некаде сме потфрлиле како родители и како општество“, истакна тој.
Осврнувајќи се на тркалезната маса посветена на борбата против сексуалната експлоатација на деца на интернет, која за прв пат се одржа во Србија кон крајот на мај, Јуриќ рече дека целта на настанот е нашето законодавство да промени одредени законски одредби.
„Предизвиците се многу големи и мислам дека начинот на кој досега работевме на некои законски одредби навистина не беше добар. Не можеме да чекаме, како порано, на измена на Кривичниот законик, што се случува еднаш на секои 10 години, а потоа некако да промениме некои закони или нешто слично“, рече Јуриќ, додавајќи дека идејата е да се формира работна група која би ги следела промените на дневна основа и би иницирала измени соодветно
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата