„Туристите во Венеција повеќе не трошат, а градот се соочува со невидена криза“, предупредува Сетрак Токацијан, златар и претседател на трговците од Свети Марко.
Сопственикот на позната семејна продавница за злато, само неколку месеци по изборот за претседател на здружението, тврди дека никогаш не бил сведок на таков пад.
„Ова е катастрофална состојба“, изјави тој за „Кориере дел Венето“.
„Секој ден гледам реки луѓе како пристигнуваат во градот, но без никаква цел. Тие се движат од едниот до другиот крај, честопати водени од туристички оператори, се возат со гондоли, користат такси, брзаат тука и таму, но никој не купува ништо“, горчливо вели Токацијан.
„Жал ми е што го кажувам ова, но овој вид туризам е срамен. Сведоци сме на експлозија на масовен туризам каква што никогаш не сме виделе, со луѓе кои само шетаат наоколу, не влегуваат во продавници и се чини дека воопшто не знаат каде се“.
„Кризата влијаеше и на луксузниот сектор. Ова го гледам од фактот дека речиси никој не поминува со торби од дизајнерски продавници, што беше вообичаено порано. На крајот на краиштата, и хотелиерите и угостителите се жалат на намалувањето на прометот“, истакнува тој.
„Лично видов семејства како делат една порција тестенини или еден пијалок. Редови се формираат пред јавните фонтани затоа што дури и флаширана вода веќе не се купува. Се прашувам, каде отидоа вистинските гости, оние кои се заинтересирани за култура, оние кои навистина носат нешто во градот?“
„Наплатете им 100 евра по лице“
„Верувам дека ова е проблем што ја засега цела Италија. Моите добавувачи ми велат дека ситуацијата е слична во Милано и другите големи градови. Тука, на плоштадот Свети Марко, никој веќе не застанува ниту да погледне во прозорците“, вели Токацијан.
„Преплавени сме од маси луѓе од крајбрежјето кои доаѓаат наутро со туристички автобуси и се враќаат попладне без всушност да знаат каде биле.“
„Лично, верувам дека мора да воведеме ограничувања, барем за туристичките автобуси. Покрај тоа, би им наплатил влезница од 100 евра по лице на таквите посетители“, предлага тој.
„Гледаме реки луѓе со бели нараквици од блиските кампови. Тие не се заинтересирани за културата, која е видлива - доаѓаат, не знаат каде се и си одат без да потрошат ниту еден цент. Во исто време, нелегалните продавачи заработуваат огромни пари пред нашите очи. Тоа е мојата секојдневна битка“, додава тој.
„Таа битка оди лошо. Туристите купуваат жито за гулабите и рози од нелегалните. Тие нема да влезат во трговијата, но ќе се фотографираат додека ги хранат гулабите“, објаснува тој фрустрирано.
„Ние, кои работиме легално и плаќаме даноци, не продаваме ништо, додека тие заработуваат стотици евра дневно нелегално. Дали е тоа фер? Интересно е што кога претседателот Серџо Матарела го посети градот, немаше ниту еден нелегален продавач на повидок. Ова докажува дека проблемот може да се реши, само ако има волја.“
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
